آیا مکانیسم «عرضه اعتباری» شکست خورد؟

با استناد به داده‌های ۱۲ ماهه سال ۱۴۰۳ دسته‌ی پلیمرها و فرآورده‌های نفتی و مقایسه آن با مدت مشابه قبل مشخص می‌شود که درکنار رشد ۱/۴ درصدی حجم عرضه به ۲۰.۰۵۹، ۵۸۴ تن اما تقاضا با بیش از ۱۰ درصد کاهش به ۲۲.۷۵۶، ۷۴۴ تن تنزل یافته و حجم قرارداد شده نیز با بیش از ۱۰ درصد کاهش به ۱۵.۰۴۰، ۸۹۶ تن کاهش یافته است. از طرفی میزان رقابت در این دسته با ۱۵ درصد کاهش به ۱۱۳ درصد رسیده و ارزش معاملات با محرک رشد نرخ ارز با ۲۷ درصد رشد به ۴۶۰/۴ همت افزایش یافته است.

نکته قابل تامل دیگر عملکرد معنادار عرضه کنندگان در عرضه اعتباری محصولات خود است بنحوی که حجم عرضه طی این بازه با بیش از ۲۸ درصد کاهش به ۱.۱۴۰، ۵۸۹ تن، حجم تقاضا با ۶۱ درصد کاهش به ۹۷۰.۵۰۶ تن، حجم قرارداد شده با ۴۹ درصد کاهش به ۷۰۷.۹۱۰ تن و البته ارزش معاملات اعتباری این دسته با ۳۸ درصد کاهش نسبت به مدت مشابه قبل به ۱۱/۳ همت رسیده که بمعنای ناهمخوانی و شکست مکانیسم «عرضه اعتباری» تعیین شده از سوی NPC با شرایط بازار و پابرجا بودن مشکل تامین مواد اولیه برای صنایع پایین دستی داخلیست.

بنظر می‌رسد رگولاتورهایی همچون شرکت ملی صنایع ⁧‫#پتروشیمی‬⁩ در سال «سرمایه‌گذاری برای تولید» بایست برای تقویت مکانیسم عرضه اعتباری، رفع مشکلاتی چون محدودیت زمان دریافت اعتبار اسنادی، تعیین نامتوازن حداقل خرید اعتباری با سهمیه خریداران وعدم عرضه اعتباری برخی محصولات را در کنار توجه به خواسته‌های صنایع پتروشیمی-پالایشی در دستور کار خود قرار دهد.

برای مشاهده‌ی توییت‌های حاجی چریک اینجا کلیک کنید.